Czy jesteście czegoś pewni? Czy pewność według was oznacza, że coś jest w 100% prawdziwe? Jaką my jako ludzkość mamy pewną wiedzę?

Dla mnie dużą rewolucją w temacie było to, że wiemy dużo więcej niż potrafimy wypowiedzieć. Starożytni Grecy nie znali słowa niebieski, a jednak wszyscy wiedzieli jakiego jest koloru. To tak swoją drogą.

Co do meritum. Wydaje mi się, że dedukcja ze sposobów dowodzenia jest tą drogą, którą powinniśmy iść. Indukcja jest obciążona wieloma wadami. Nie ukrywam, że duży wpływ miał na moje postrzegania świata w tej materii NN Taleb. :)

Dodatkowo cały podział Kanta na sądy analityczne i syntetyczne oraz a priori i a posteriori. To co dowiedzione analitycznie uważam za nie do obalenia np. nie można zjeść drugi raz ciasta po tym jak zostało już zjedzone.

Ogólnie pomimo bycia sceptykiem uważam, że wiemy całkiem sporo. :)

Dodatkowo chcę zwrócić uwagę na to, że wiedza książkowa jest czymś innym od wiedzy "praktycznej". Dużą rolę odgrywają tutaj heurystyki czyli proste sposoby na rozwiązywanie skomplikowanych problemów. Ich zadaniem nie jest wcale rozwiązywać je w sposób optymalny, ale po prostu wystarczający. Umiem jeździć na rowerze i jestem tego pewny. Nie wiem natomiast czy robię to w sposób optymalny (nacisk na pedały, kąt ciała, trzymanie kierownicy). Natomiast mam pewne "ustawienia" mojego ciała podczas jazdy na rowerze i one sprawdzają się całkiem spoko.

Czy pewność według was oznacza, że coś jest w 100% prawdziwe?

Hmm... tak, ale zawahałem się z odpowiedzią. Muszę przemyśleć sprawę.

"Wydaje mi się, że dedukcja ze sposobów dowodzenia jest tą drogą, którą powinniśmy iść. Indukcja jest obciążona wieloma wadami."
Mi się wydaje, że dedukcja nie poszerza naszej wiedzy, bo wszystkie wnioski są już zawarte w przesłankach trzeba je tylko wysnuć. Mówiąc inaczej Ogół od którego wychodzimy w kierunku szczegółu określa już prawdy, które my możemy jedynie dopowiedzieć.

sądy analityczne- są zawarte same w sobie z definicji. To znaczy: ich prawdziwość wynika z ich samych. trójkąt ma trzy kąty, bo jest trójkątem. ja to tak rozumiem.

Czy pewność według was oznacza, że coś jest w 100% prawdziwe?

Hmm... tak, ale zawahałem się z odpowiedzią. Muszę przemyśleć sprawę.

Wpadła mi myśl (zasłyszana), że pewność jest czymś subiektywnym. Można być pewnym, ale co z tego? pewność jest tylko nasza, jest poznaniem własnego poznania od strony jego prawdziwości. Jak to się ma do świata "na zewnątrz"? Co jeśli dwie osoby są pewne rzeczy sprzecznych. Pewność nijak się ma do prawdziwości. Prawdziwość jest ze świata obiektywności, pewność jest wartością czysto subiektywną. może się zmieniać jeśli chodzi o jej nasycenie- można być czegoś w miarę pewnym, bardziej lub mniej pewnym, czy możemy być czegoś absolutnie pewni? chyba tylko tego co wewnętrznie niesprzeczne, zamknięte, dopięte. jak to że trójkąt ma trzy kąty. Sądy syntetyczne a priori to dla mnie matematyka, nie umiem tego widzieć poza nią. Ewentualnie dziedziny w których się ona manifestuje, jak ewolucyjny rozwój owadów.

Mi się wydaje, że dedukcja nie poszerza naszej wiedzy, bo wszystkie wnioski są już zawarte w przesłankach trzeba je tylko wysnuć.

No można powiedzieć, że cała matematyka jest tautologią. Tak samo Einstein wysnuł wnioski z tego co dostępne i stworzył szczególną teorię względności. Według mnie wiedzę się odkrywa, a nie tworzy. Tak samo, Einstein poszerzył naszą wiedzę imo. Powiedzieć, że nie to według mnie dziwne.

Wpadła mi myśl (zasłyszana), że pewność jest czymś subiektywnym.

A intersubiektywnym?

Sądy syntetyczne a priori to dla mnie matematyka, nie umiem tego widzieć poza nią.

A matematyka nie jest a priori analityczna? Ja tak bym to widział. Według mnie nie istnieje coś takiego jak punkt, odcinek czy prosta. Tak samo jak nie istnieje 3. Mogą być 3 jabłka czy 3 gruszki, ale nie samo trzy. Aby coś było syntetyczne musi być empirycznie doświadczalne. Syntetyczne a priori to dla mnie królowe twierdzeń. Aprioryczne, ale jednak odnoszące się do realnego świata, doświadczalnego, a nie jakieś proste i pochodne. Dla mnie takim jest np. człowiek działa. Nawet jeśli chce się to obalić to trzeba zadziałać, żeby to zrobić. Tak samo tego typu stwierdzeniem jest: nie można zjeść ciasta, które już zostało zjedzone.

Proszę rozwiń myśl dlaczego ewolucyjny rozwój owadów jest syntetycznie a priori.

A intersubiektywnym?

Intersubiektywność nadal jest subiektywnością?

No można powiedzieć, że cała matematyka jest tautologią.

Czy z założeń matematyki wynika wszystko co można za jej pomocą poznać?
dedukcja- to dla mnie wnioskowanie od ogółu do szczegółu, niezawodne bo ogół odnosi się do wszystkich szczegółów, które w sobie zawiera i wszystkie twierdzenia na temat szczegółów są w nim zawarte. indukcja to ruch od szczegółu do ogółu, budowanie nowego modelu ogólnego, który może być zawodny bo nie uwzględnia wszystkich konkretów/szczegółów które istnieją, a tylko te które w niego włączyliśmy.

W sumie teraz widzę to inaczej. nie tylko matematyka, czytałem kanta o moralności i tam budował sądy syntetyczne a priori.
Chodziło mi o to, że np. z pojęcia trójkąta wynika to że ma trzy kąty, ale z jego pojęcia nie wynika to że suma tych kątów to 180 stopni, mierzymy je i staje się to sądem syntetycznym a priori, bo nie musimy mierzyć wszystkich trójkątów, żeby wiedzieć, że suma ich kątów=180. Podobnie cała geometria.

Proszę rozwiń myśl dlaczego ewolucyjny rozwój owadów jest syntetycznie a priori.

Muszę bronić odważnej tezy, ale chodziło mi o to, że na podobnej zasadzie jak wspomniana wyżej geometria swą matematyczną naturę ma przyroda, którą można poznać empirycznie, ale wyciągać wnioski poza empiryczne. Pszczoły budują swe gniazda w sześciokąty foremne, gdyż jest to figura pozwalająca pokryć największą powierzchnię najmniejszym obwodem. biologiczna ekonomia oparta jest na apriorycznych formach matematycznych.