Elite Club for Cool Kids and Other Smarties

trudno moim zdaniem w sferze wartoœci mówiÌ o czymœ "obiektywnym". Jest coœ takiego jak b³¹d naturalistyczny- czyli: ze zdaù o faktach nie wynikaj¹ zdania o wartoœciach. Obiektywne mog¹ byÌ fakty. WartoœciowoœÌ musi byÌ uzasadniona, lub przyjêta jako za³o¿enie. Ja jako za³o¿enie przyjmujê cz³owieka jako wartoœÌ sam¹ w sobie i na tej podstawie zabicie cz³owieka jest z³e. Wydaje mi siê, ¿e, by mówiÌ racjonalnie o tym ¿e coœ jest dobre lub z³e, musimy zbudowaÌ ca³y system aksjologiczny opieraj¹c siê o za³o¿enia konkretnych wartoœci, lub ich uzasadnienia (co jest trudniejsze, jeœli nie niemo¿liwe).

MyÂślĂŞ, Âże pytania jakie tu padajÂą prĂłbujÂą siĂŞ zaspokoiĂŚ sferÂą racjonalnoÂści. Natomiast kwestia wolnoÂści, ktĂłrej tyczÂą siĂŞ wartoÂści wymyka siĂŞ racjonalnoÂści, bo to nie ona podlega rozumowi tylko rozum jej.

Pytanie dlaczego w takim razie czÂłowiek jest wartoÂściÂą samÂą w sobie a Âświnka juÂż nie. Czemu moÂżna zabiĂŚ ÂświnkĂŞ, a czÂłowieka juÂż nie."

Ja przyjmujĂŞ, Âże czÂłowiek jest wyrazem najwyÂższej formy ducha z jakÂą mamy doczynienia. Ale jak jest obiektywnie to ja nie wiem. Jakie jest twoje zdanie na ten temat ? Mam nadziejĂŞ, Âże wyznajesz zasadĂŞ wiĂŞkszej wartoÂści czÂłowieka niÂż Âświni? To znaczy nie mĂłwiĂŞ, Âże powinieneÂś, ale gdyby mnie ktoÂś spytaÂł co Bartek na ten temat sÂądzi, to sÂądziÂłbym , Âże tak wÂłaÂśnie sÂądzisz.

Tak, b³¹d naturalistyczny to gilotyna Hume,a.

Nie zgadzam siê, ¿e relatywizm musi wi¹zaÌ siê z tym, ¿e mo¿na kraœÌ lub mo¿na zabiÌ. Przy za³o¿eniu, ¿e ka¿dy czyn ma zawsze jakieœ swoje t³o i jego wartoœÌ moralna zale¿y od t³a w jakim siê znajduje nie znaczy, ¿e mo¿na znaleŸÌ takie t³o w którym kradzie¿ czy zabicie bêd¹ dobre. Wysuwam œmia³¹ tezê, ¿e relatywizm nie wyklucza siê z dobrem absolutnym.

Pamiêtam ubolewanie goœcia od aksjologii, nad tym, ¿e wartoœciowoœÌ cz³owieka niemo¿liwa jest do uzasadnienia teoretycznie i nikt jeszcze tego nie dokona³. ¯eby uznaÌ coœ za wartoœciowe musisz wybraÌ kryterium, ale jak wybraÌ kryterium? musisz mieÌ jakieœ kryterium dla uzasadnienia kryterium... i tak ad infinitum.
Bawi¹c siê w "obiektywizm" w œwiecie wartoœci, skazujesz siê na badanie z punktu widzenia odcz³owieczonego niezale¿nego obserwatora. Bo na czym polega obiektywnoœÌ? na abstrakcyjnym oderwaniu siê od konkretu. Od Twojej konkretnoœci. ¯eby obiektywnie uznaÌ wartoœÌ cz³owieka, jego podmiotowoœÌ, musisz bêd¹c cz³owiekiem, odcz³owieczyÌ siê w tym abstrakcyjnym obiektywnym ogl¹dzie, uprzedmiotowiÌ. SpojrzeÌ na œwiat nieistniej¹cymi oczami, które widz¹ Ciebie samego jako przedmiot swoich rozwa¿aù.

Ja przyjmujĂŞ, Âże czÂłowiek jest wyrazem najwyÂższej formy ducha z jakÂą mamy doczynienia.

Dlaczego? Jak porĂłwnaĂŚ czÂłowieka i ÂświnkĂŞ pod tym kÂątem?

Przyjmujê to jako za³o¿enie, wiêc nie próbujê ju¿ tego uzasadniaÌ, bo reszta teorii opartej na tym za³o¿eniu znajduje w samym za³o¿eniu uzasadnienie. Wiêc gdybym ten pogl¹d uzasadni³ kolejnym, innym pogl¹dem, to znów musia³bym go uzasadniÌ, a ten kolejny znów, i znów, i znów. Przyjêcie za³o¿enia to pewna wygodna œciana, w elegancki sposób koùcz¹ca granicê dociekaù. Cz³owiek jest wy¿sz¹ form¹ Ducha i ju¿. Jako jedyna istota na tym g³azie kr¹¿¹cym wokó³ s³oùca ma dostêp do idei, sztuki, religii. Przyjmuj¹c paradygmat materialistyczny mo¿na by powiedzieÌ, ¿e cechuje siê najwy¿szym ewolucyjnym stopniem rozwoju psycho-intelektualnego i ma najbardziej rozbudowany mózg. Jest na tyle wysok¹ form¹, i¿ sam równie¿ bierze odpowiedzialnoœÌ za œwiniê, m.in. zobowi¹zany nie zadawaÌ jej cierpienia.
Poza tym, opuszczaj¹c "obiektywnoœÌ" musisz przyj¹Ì swój punkt formu³owania s¹dów i uzasadnieù, który jest punktem bycia cz³owiekiem. Podejmuj¹c praktyczn¹ decyzjê o w³asnej wolnoœci uznajesz samego siebie za wartoœÌ, a na tej zasadzie mo¿esz t¹ swoj¹ wartoœciowoœÌ (poprzez bycie cz³owiekiem) rozci¹gn¹Ì na resztê ludzi.